Vandaag hebben we de groep opgesplitst. Hendrik, Albert en Roel hebben de afgelopen week zo’n overkill aan cultuur gehad, die hadden wel even behoefte aan iets leuks. De familie de Vries toog dus met de metro naar Seoul land, een pretpark net ten zuiden van de hoofdstad en gemakkelijk te bereiken met de metro. Voor de anderen stond er een cross-train seminar op het programma, zij mochten drieënhalf uur aan de slag met grappling en striking.
BJJ en Muay Thai
Dat de metro het vervoersmiddel is dat onze voorkeur heeft, mag ondertussen wel duidelijk zijn. We pikten eerst Harang op bij Bucheon station. Daar aten we meteen een lichte lunch. Harang wees ons de weg naar de gym van meester Ko Sehwan. Deze keer pakten we eens de bus.
We kwamen een uurtje voor de start van de seminar aan en hadden dus tijd genoeg om kennis te maken met het koppel dat ons les zou geven. De seminar begon met een warming-up en ging daarna vooral over hoe je iemand van je af kunt houden wanneer je zelf op de grond ligt. De koppeling met de principes zoals wij daar les in krijgen van Ko Sehwan, was zeer verfrissend.
De seminar werd afgesloten met wat trap- en stoottechnieken zoals die door Thai boksers worden beoefend en na nog wat strekoefeningen te hebben gedaan, was het alweer tijd voor de verplichte groepsfoto.
Seoul land
Jan heeft het volgende geschreven over hun dagje in Seoul land. Seoul land ligt in Seoul Grand Park. Je vindt daar behalve het pretpark ook een dierentuin.
“Vandaag is de familie de Vries zelfstandig op stap gegaan. Lekker met de kinderen naar een pretpark. Heel toepasselijk Seoel Land. Hier was veel tijd en ruimte gemaakt voor watergevechten en zelfs een heuse waterdisco. Om daar te komen was wel even spannend want ja, al weet je wat de koreaanse tekens ongeveer betekenen volgens ons alfabet, weet je nog niet wat de woorden betekenen. Zo werd ook de terugreis toch even ondersteund door een belletje met reisleider Klaas. Uiteindelijk met behulp van een paar lokale mensen een geweldig restaurant gevonden vlak bij de campus van Hanyang university. En daarna weer verder terug met de metro naar het hotel. Waar iedereen vlak daarna weer voltallig aanwezig was. Helaas wel zonder Marretje die deze morgen al vertrokken is naar Nederland. We zullen haar missen de komende dagen.”
Gamjatang
De deelnemers aan de seminar streken na afloop in een gamjatang restaurant neer. De Engelse vertaling is ‘pork bone soup’, in het Nederlands komt dit neer op ‘varkensbotsoep’. In een stevige soep liggen forse stukken varkenswervel waar je met je stokjes het vlees vanaf peutert. Ja, dit klinkt heel raar, maar het gerecht is echt ontzettend lekker. Gamjatang is het favoriete gerecht uit de Koreaanse keuken van Klaas. Dan moet het toch wel goed zijn?
De pannen gingen leeg terug naar de keuken. Ook dat moet een goed teken zijn, toch?
Waarom sommigen op de weg terug toch even bij een McDonalds wilden stoppen, is een raadsel. Of wilden ze gewoon eens een Koreaanse McFlurry proberen?
Morgen weer een rustdag, en daarna begint onze laatste week in Korea.