Rond een uur of acht vanmorgen stond iedereen paraat in de lobby van het hotel. Op het programma stond namelijk een dagje de toerist uithangen in de hoofdstad Seoul. Dat een dagje in Seoul met Klaas betekent dat je minstens 25.000 stappen gaat zetten, wisten ze toen nog niet.
Ook wij hebben natuurlijk het nieuws gehoord over het ingestorte hotel in Duitsland. Dan besef je plotseling dat als je 9.000 km van huis iets overkomt, dit een serieuze gebeurtenis zou zijn.
Metro
Marretje is dit jaar al eerder in Korea geweest en besloot een broodnodige rustdag in te lassen. De rest toog opgewekt naar het metrostation dat recht tegenover ons hotel ligt. Het metrostation in de buurt, maar Seoul is een enorm grote stad en wij zitten aan de rand van het stedelijk gebied. Het duurde dus één uur en vijfenveertig minuten voordat we op de plaats van bestemming waren.
Paleis
De bestemming was het paleis Gyeongbokgung dat centraal in de stad ligt. Voordat we echter het paleis bezochten, moest er eerst omgekleed worden. Helaas hadden sommigen de uitdaging ‘proef alles wat Klaas eet’ gisteren niet volbracht, en dus mocht Klaas in zijn daagse kloffie blijven lopen. Daar scheen hij best content mee te zijn. Gekleed in hanbok, zo heet de traditionele kleding, toog de groep naar het paleis. Gratis toegang voor mensen gekleed in hanbok, is dat even een meevaller.
Na de verplichte groepsfoto’s en een foto met een groep Chinese toeristen kon iedereen op eigen gelegenheid het paleis verkennen. Afgesproken werd om elkaar op een centrale plek te ontmoeten. Het zal wel toeval zijn dat die plek een café in het National Folk Museum was en dat Klaas daar ice americano zat te drinken.
Toen de groep weer compleet was, werd het museum bezocht en daarna was het tijd om ons weer om te kleden en eens uit te kijken naar een goede lunchgelegenheid.
Lunch
Om de lunch enigszins in goede banen te leiden, kregen de leden drie keuzes; gemakkelijk, beetje pittig of dit heb je niet eerder geproefd.
Zo kon iedereen met een goed gevulde maag beginnen aan het tweede deel van de dag. Dat was een bezoekje aan Gwanghwamun Plaza, een plein met een standbeeld van koning Sejong en van generaal Yi Sunsin en twee musea gewijd aan deze grootheden uit de Koreaanse geschiedenis. In het museum word je geleerd hoe je jouw eigen naam in het Koreaans kunt schrijven.
Shoppen
Na zoveel cultuur was het wel even tijd voor wat anders. De dames moesten heel nodig even naar Olive Young, een keten van winkels gespecialiseerd in middeltjes om jezelf mooier te maken. Niet dat de dames in onze groep dit nodig hebben, het waren dan ook de mannen die met opmerkelijk veel producten de winkel verlieten. Via een bliksem bezoekje aan een Boeddhistische tempel togen we naar de straat Insadong. Deze straat staat bekend om deze vele souvenirwinkels, ook hier werd weer veel ingeslagen. Een winkeltje dat zwaarden en messen verkoopt, kon op extra veel belangstelling rekenen.
Ontspannen
Ondertussen begon iedereen de benen wel te voelen. De stappentellers gingen al ver over de 10.000 heen, en de jongste in de groep is vijf jaar oud. Tijd voor een adem pauze; sokken uit en even lekker pootje baden in het stroompje Cheonggyecheon dat door Seoul stroomt. Lekker fris, maar de kinderen waren nu echt wel moe. Jannie ging met de kinderen terug naar het hotel. Dan kon ze meteen even kijken hoe het met Marretje ging. De rest liep de shopping wijk Myeongdong in om zich te vergapen aan andere toeristen die vooral naar Seoul zijn gekomen om allerhande K-pop, K-drama en overige K-culture prullaria te kopen.
Na een uurtje shoppen streken zij ver buiten het toeristische deel neer in een knus restaurantje om wederom te genieten van samgyeopsal, oftewel speklapjes op Koreaanse wijze. De reis terug per metro nam ongeveer anderhalf uur in beslag. Rond de klok van tien lag iedereen moe maar voldaan op bed. Als Klaas leidt, lijdt de rest, maar we hebben wel ontzettend veel gezien.
