Op dinsdag 9 juli ontvingen wij het verdrietige bericht dat Gretha Post-Frankema was overleden in haar slaap. Gretha was al geruime tijd ziek en de laatste weken ging het lichtje langzaam maar zeker uit. Onze vereniging heeft altijd veel te danken gehad aan deze lieve vrouw. Ze droeg onze vereniging een warm hart toe.
Gretha is de oudere zus van Richard Frankema en moeder van Jelle Post. Het was dan ook via deze band dat Gretha in de beginjaren zich meteen verbonden voelde met onze club. Nadat in 1993 Richard en Klaas de organisatievorm van onze club bij de notaris om hadden gezet naar een vereniging met statuten en al, was Gretha de eerste secretaris van onze vereniging.
Het enthousiasme van Gretha voor onze vereniging werd natuurlijk extra versterkt door zoon Jelle. In 1988 was de eerste jeugdgroep begonnen en Jelle was daar natuurlijk bij. Maar toen we ooit een cursus ‘zelfverdediging voor vrouwen’ organiseerden, deinsde Gretha er niet voor terug om zelf ook op de mat te gaan staan.
Bezoek
De gastvrijheid van Gretha, en haar gezin, kende geen grenzen. Regelmatig was de keuken van de woning aan de Lange Dam het trefpunt voor bijeenkomsten. Werd er op Urk een bondsdag georganiseerd of een seminar met Koreaanse meesters, dan kon iedereen die daar zin in had terecht voor een kop koffie met wat lekkers. Geert die hoopte na een lange zeereis thuis van wat rust te mogen genieten, had het nakijken. De familie Post, Geert voorop, liet ons zien wat de ware betekening van gastvrijheid is. Tussen Geert een Tijmen de Heus groeide een goede band in deze jaren. Twee mannen die ‘handen uit de mouwen’ hoog in het vaandel hebben staan.
Naar Korea
Nadat Jelle in 1995 voor het eerst een bezoek aan Korea had gebracht en er al regelmatig Koreanen op bezoek waren geweest, waren Geert en Gretha ook wel nieuwsgierig naar hoe het er daar nou aan toe ging. In de zomer van 1997 vlogen zij naar Korea om daar als eregasten te worden ontvangen tijdens de HKD Games in Yongin. Het klikte vooral ontzettend goed tussen Gretha en de vrouw van master Ko. De gedeelde hobby, bloemschikken, hielp daar natuurlijk bij, maar ook op religieus gebied was er een klik tussen de familie Post en Ko.
Gretha
Het mag dus duidelijk zijn dat onze vereniging tijdens de eerste helft van haar bestaan ontzettend veel te danken heeft aan de familie Post en aan Gretha in het bijzonder. Zij waren instrumenteel in het helpen opgroeien van de vereniging tot een volwassen club die op eigen benen kon staan. Dit betekende natuurlijk niet dat de warme band ophield te bestaan. Huize Post werd nog regelmatig bezocht na evenementen en Geert en Gretha bleven nauw verbonden met de club.
Wie Gretha gekend heeft, zal zich vooral haar hartelijkheid en schaterlach herinneren. Een eerlijke vrouw met het hart op de juiste plek. Moeder van een groot gezin, maar met genoeg ruimte in haar hart om ook naar haar naaste om te zien. Naar moderne maatstaven is Gretha niet oud geworden. Graag hadden we langer van haar aanwezigheid hier willen genieten. We zullen nog vaak aan haar terugdenken.